یکشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۶
۱۱:۳۶
۲۶
طبقه بندی:
اخبار سازمان
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، امیرحسین جهانگیر، مدیر آزمایشگاه آزمون و ارزیابی تجهیزات شبکه و دانش‌یار دانشگاه صنعتی شریف، از این آزمایشگاه به‌عنوان مرجع مورد تایید سازمان تنظیم مقررات و تنها دارنده استاندارد بین‌المللی ISO۱۷۰۲۵ یاد می‌کند. وی درباره مصوبه سازمان تنظیم مقررات رادیویی مبنی بر اینکه تمامی تجهیزات شبکه تولیدی و وارداتی باید در آزمایشگاه‌های مورد تایید رگولاتوری، ارزیابی و کنترل کیفیت شوند، می‌گوید: «این فرایند نزدیک هشت سال پیش، یعنی از سال ۱۳۸۸ اجرایی شد و تست تجهیزات شبکه نیز مانند تجهیزات رادیویی الزام پیدا کرد. در واقع اکثر تولیدکنندگان تجهیزات شبکه، مانند سیسکو، آمریکایی و اروپایی هستند که به‌دلیل تحریم و مواردی از این دست و با توجه به شرایط کشور در ایران شعبه‌ای ندارند و این احتمال وجود دارد که محصولات دورریز، تقلبی، معیوب و دسته‌دوم آنها وارد کشور شده و در زیرساخت‌ها به کار گرفته شوند.»
او افزود: «از همین رو ما با حمایت مرکز تحقیقات مخابرات ایران در راستای تایید نمونه‌های وارداتی، جزو اولین‌هایی بودیم که در این مسیر شروع به کار کردیم؛ اما خودمان برای پرهیز از ایجاد انحصار پیشنهاد راه‌اندازی آزمایشگاه‌های دیگری را دادیم و هنوز هم تاکید می‌کنم که ایجاد آزمایشگاه‌های بیشتر در این زمینه بسیار مفید و لازم است.»
جهانگیر از نمونه‌هایی با نام و برند معتبر که در آزمایشگاه تست شدند و معیوب از آب درآمدند می‌گوید و معتقد است: «انجام این تست‌ها واقعا ضروری است؛ زیرا طبق گزارش‌هایی که ما در اختیار داریم و به سازمان تنظیم مقررات هم ارائه داده‌ایم در مواردی شاهد بوده‌ایم بعضی کشورها مانند کشورهای آسیای جنوب شرقی صرفا برای حفظ بازار، محصولات ارزان و بی‌کیفیتی عرضه می‌کنند که گاهی کارکردهای اصلی روتر و سوییچ را کامل پیاده نکردند و همه اینها فدای توسعه بازار و جذب مشتری شده‌است. از طرفی مواردی را شاهد بودیم که برخی شرکت‌های خارجی، محصولی خاص ایران ساخته‌اند که برخی ویژگی‌ها و قابلیت‌های آنها را کاهش داده بودند. تصور کنید این تجهیزات وارد می‌شوند تا در زیرساخت مخابراتی کشور به کار گرفته شوند. همه اینها باعث می‌شود که بپذیریم چنین فرایندی ضرورت دارد.»
جهانگیر تاکید می‌کند: «البته تولیدکننده یا واردکننده این محصولات هم حق دارد که در جریان مشروح گزارش تست و جزییات آن باشد و بداند که اگر محصولی تایید یا رد شد از چه رو این اتفاق افتاده‌است و می‌تواند گزارش‌های ما را که در اختیار سازمان تنظیم مقررات هم قرار می‌دهیم از ما یا سازمان بخواهد. چنین گزارشی از جانب ما قابل ارائه است.»
او درباره زمان‌بر بودن آزمون‌هایی از این دست و دغدغه‌ای که واردکنندگان در این زمینه دارند، می‌گوید: «برخی تست‌ها هستند که از یک تا سه ساعت به طول می‌انجامد و برخی که مربوط به سنجش صحت روترها و مواردی از این قبیل است شاید دو یا سه روز زمان ببرند و البته تراکم تجهیزاتی که برای تست به آزمایشگاه می‌آیند ممکن است این زمان را تا یک هفته هم به درازا بکشاند؛ اما به نظرم چیزی که زمان‌بر بودن را برای این صنف محسوس می‌کند مجموع فرایندی است که از گمرک تا دریافت تاییدیه‌های نهایی ناگزیر به گذراندن است. به هرحال این زمان برای ما نهایتا تا یک هفته است که با توجه به الکترونیکی شدن مراحل، امکان پیگیری لحظه‌ای هم وجود دارد تا متقاضی بداند کارش در چه مرحله‌ای قرار دارد. در هرصورت تلاش ما بر افزایش سرعت است. هرچند گاهی هم پیش آمده‌است که ما قبل از دریافت هزینه کار را انجام داده‌ایم، اما مشتری بعد از دوماه هم برای تسویه حساب و دریافت نتیجه مراجعه نکجهانگردرده‌است.»
او گرانی تجهیزات آزمایشگاهی را دلیل هزینه‌بر بودن کار می‌داند و می‌گوید: «هزینه‌های ما معمولا از ۳۰۰ هزار تومان شروع می‌شود و تا ۵ میلیون تومان هم می‌رسد که البته این قیمت مورد تایید مرکز تحقیقات مخابرات است و هرساله با تایید سازمان تنظیم مقررات اعمال می‌شود. ما بالغ بر سه میلیارد تومان تجهیزات در آزمایشگاه داریم که اینها نیاز به نگهداری دارند که در کنار هزینه نیروی انسانی کارشناس و زبده هزینه کمی نخواهدبود؛ اما واردکنندگان هم شاید حق داشته‌باشند که بگویند چرا برای دریافت تایید یک محصول بر فرض ۵۰ هزارتومانی باید مبلغی به اندازه ۵۰۰ یا ۶۰۰ هزار تومان بپردازند.»
مدیر آزمایشگاه آزمون و ارزیابی تجهیزات شبکه دانشگاه صنعتی شریف ادامه می‌دهد: «با این همه شما تنها یکبار تایید یک کالا را با این هزینه می‌گیرید و پس از آن می‌توانید تعداد زیادی از آن را برای چند سال وارد کنید. این موضوع می‌تواند هزینه‌ای را که از این بابت به شما تحمیل شده‌بود، جبران کند. به یاد دارم یکبار هم موضوعی مطرح شد که اگر مجموعه‌ای بابت یک مدل تاییدیه دریافت کرد دیگر آن مدل کالا مشمول دریافت تاییدیه برای دیگر مجموعه‌هایی نشود که قصد وارد کردن آن کالا را دارند و در عوض هزینه اولیه آن میان همه واردکنندگان کالای مزبور سرشکن شود. این، ایده‌ای خوبی است اگر از طرف سازمان نظام صنفی رایانه‌ای دنبال شود. اگر فرصت مذاکره و گفت‌وگو فراهم شود راهکارهای دیگری هم برای ارائه داریم. از طرفی هزینه پرداختی به ما تنها دغدغه واردکننده نیست بلکه باید هزینه هشت در هزار را هم به سازمان ملی استاندارد بپردازد که در این مورد هم اگر فاکتور ما را به سازمان ارائه بدهند باید بتوانند بخشی یا همه هزینه‌ای را که قبلا به آنها پرداخته‌بودند، اعاده کنند.»
وی بر ضرورت اجرای این مصوبه در زمینه تجهیزات شبکه تاکید می‌کند و می‌گوید: «شاید چنین الزامی در کشورهایی اروپایی و آمریکایی وجود نداشته‌باشد، اما آنها شرایطی دارند که ما دارای آنها نیستیم. در آنجا اگر تولید‌کننده‌ای دستگاه معیوبی عرضه کند باید بابت این تخلف جریمه‌ای را بپردازد که به‌مراتب بیشتر از هزینه‌های آزمایشگاهی ماست، ولی ما در ایران امکان اعمال چنین قوانین سخت‌گیرانه‌ای را نداریم؛ برفرض نمی‌توانیم سیسکو را مجبور به پرداخت غرامت کنیم و مواردی مشابه آن. ما نمونه‌های بسیاری از کالاهای معیوب را داشتیم که با نامی معتبر وارد می‌شدند و قرار بود در جاهای حساس نصب شوند و این موضوع کوچکی نیست. دلیل دیگر برای الزام‌آور بودن آزمایش‌های تایید نمونه این است که اگر زمانی یک مشتری از دستگاهی شکایت داشت و کار به مراجع قانونی کشیده‌شد یک سند معتبر و علمی قابل ارائه وجود داشته‌باشد.»
جهانگیر در پایان گفت: «تکنولوژی رو به پیشرفت دارد و ما هر روز شاهد تولید تجهیزات جدیدی هستیم. ما تجربیاتی داریم که آنها را طی تست‌ها در آزمایشگاه کسب کرده‌ایم و بسیار خرسند خواهیم شد اگر بتوانیم آنها را با دیگران به اشتراک بگذاریم و همراه با افزایش تعداد این قبیل آزمایشگاه‌ها در یک فضای تعاملی به‌سوی بهبود فرایندها گام برداریم تا همه ذی‌نفعان در آن احساس رضایت داشته‌باشند.»
