18/07/1403  
 
شنبه, ۰۳ تیر ۱۳۹۱ ۰۹:۰۵ ۱۵۰
طبقه بندی:
  • اخبار سازمان
  • هیات مدیره
چچ
استاد نگرانیم

استاد نگرانیم

سید محمدحسن مقدم فر - سکوت خبری موجود بر فرآیندهای اصلی شورای عالی فضای مجازی از یک سوی و جنجال خبری موجود بر حواشی آن که دوباره فرع را بر اصل حاکم کرده است، دورنمای روشنی را برای بازگو کردن مفاهیم و دغدغه‌های عملیاتی ایجاد نمی‌کند. هنوز هم آنچه از انجام فعالیت‎های اصلی این شورای معظم شنیده می‌شود، کاملا شبیه سکوتی کویری است اما زنگ شروع سروسامان گرفتن آن که با انتخاب دبیر شورا می‌بایست به‌ گوش می‌رسید، آنچنان حواشی دربر داشت که تقریبا بهت همه را پدید آورد و این ‌بار هم نشان داد که بودجه از هدف مهم‌تر است.

هفته گذشته، چندین پیش‌نویس در مورد آنچه رویکردهای اصلی شوراست را قلم زده و حتی با تیمی متشکل بررسی‌های موردی در مورد سازمان‌ها و شوراهای مشابه در جهان را آغاز کردیم اما فضای بی‌ارتباطی که مابین شورا و تمامی دیگر ذی‌نفعان توسط سکوت خبری آن ایجاد شده است، سخن گفتن از نقاط اساسی را امری بی‌اثر و بیهوده جلوه‌گر می‌کند. این روند نه‌تنها برای بخش خصوصی پدید آمده است که حتی در پی سلام و احوال‌پرسی‌هایی که با متولیان بخش دولتی هم می‌شود، نشان می‌دهد که باز هم سیاست مشارکت حداکثری که هماره استراتژی لااقل ظاهری در تمامی اعصار جامعه بوده است، به فراموشی سپرده شده و تمامی تصمیم‌گیری‌ها، پشت درهای بسته و توسط گروه‌های محدود صورت می‌پذیرد. حتی شنیده‌ها حاکی از آن است که خیلی از اعضای حقیقی و حقوقی شورا نیز همه چیز را به آینده سپرده و در پاسخ ساده‌ترین سوال «چه خبر؟»، سکوت اختیار می‌کنند و از ضمیر زمانی «فعلا» انگار! خبری نیست،  از هرگونه پاسخ شانه خالی می‌کنند. حال برای افرادی که خواسته یا ناخواسته به امید اندک یاری، قلمی برداشته و کلامی می‌گفته‌اند، دیگر چه حال و احوالی باقی می‌ماند که دیدگاه‌هایی در مورد نحوه سیاستگذاری و فرآیندهای جاری این شورا بر زبان آورند و به محکم‌سازی و زیورآرایی بنایی همت گمارند که ظاهرا از اساس هنوز معلوم نیست مرکز تحقیقاتی است یا شورای سیاستگذاری.

متاسفانه هنوز بعد از بارها و بارها تاکید مقام معظم رهبری در عرصه‌های مختلف، بر ایجاد فضای همدلی و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های مختلف کشور، در شورایی که با اهمیت فراوان بر اساس دستور مستقیم ایشان ایجاد شده است، هیچ گونه همدلی و سخن گفتن با خارج از محدوده‌ جغرافیایی تدوین‌شده توسط گروهی از اعضا صورت نمی‌پذیرد و با تصویرسازی قدیس‌وار، شورایی که می‌بایست در بستر جامعه، در پی جمع‌آوری اطلاعات و تدوین راهکارهای خروج از بحران‌های حاکم بر کاربران فضای مجازی، مرکزی با درهای باز و دیوارهای شیشه‌ای باشد، پشت برج و باروهای بی‌خبری و نگرانی‌هایی که دائما بر طبل توخالی شایعات می‌کوبد، امیدها را هر روز کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌کند.

استاد! نگرانیم! بحران هویت، جوانان مصرف‌کننده از فضای مجازی را گیج و منگ کرده است! نه تکنولوژی منتظر دعواهای تکراری ما می‌ایستد و نه آنانی که سرمایه ‌گذاشته‌اند تا هویت‌مان را نابود کنند. شما را به خدا! باور کنید و باور کنیم که خیلی زود دیرِ دیرِ دیر می‌شود.

منبع:
آدرس کوتاه شده: