شنبه, ۱۷ تیر ۱۴۰۲
۱۱:۲۷
۹۵
طبقه بندی:
- اخبار سازمان
- روز فناوری اطلاعات
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، بنا بر صحبت‌های محمد صادقی، مدیرعامل شرکت بهسازان ملت فناوری اطلاعات در ایران از جایگاه قابل قبولی برخوردار است و با وجود همه فرازونشیب‌هایی که وجود دارد، پیشرفت کرده است. با این وجود تا رسیدن به وضعیت ایده‌آل و توسعه‌یافتگی فاصله زیادی داریم؛ در برخی دوره‌ها به دلیل وجود متخصصان کاربلد، تعامل با جهان و سیاست‌های توسعه‌‌محور دولت‌ها فناوری اطلاعات در کشور رشد بیش‌تری داشته و در برخی دوره‌ها به دلیل موانع موجود شاهد کاهش روند توسعه آن بوده‌ایم. به هر حال، امروز فناوری اطلاعات در ایران وضعیت تثبیت‌شده‌ای دارد و هیچ‌کس به این فکر نمی‌کند که باید فناوری اطلاعات را کنار گذاشت و کشور را به روش‌های سنتی توسعه داد. چراکه جهان پیش روی ما، مختصاتی دیجیتال و اطلاعاتی دارد و سرزمین‌هایی که بخواهند در عرصه جهانی عملکرد موفقیتی داشته باشند، باید اقتصاد مبتنی بر اطلاعات داشته باشند و فناوری‌های خود را تقویت کنند.
درک درست اهمیت استفاده از فناوری اطلاعات و توسعه آن مسئله مهمی است که اگر وجود نداشته باشد، چالش‌برانگیز می‌شود. صادقی با اشاره به این مهم می‌گوید: «عدم درک درست دولت‌ها و مدیران از چیستی و چرایی و کارایی‌های فناوری اطلاعات می‌تواند مسئله‌ساز شود. برای مثال فیلتر کردن پلتفرم‌ها و نبود اینترنت پرسرعت و باکیفیت در سال گذشته تصمیمی عجولانه و نادرست بود که پیامدی جز نارضایتی نداشت و افراد برای جبران سرمایه از دست‌رفته انرژی و وقت مضاعف گذاشتند. فضای حاکم بر ایران و جهان، فضای فناورانه است و لحظه‌ای عقب افتادن، کندی و نبودن در فضا می‌تواند آسیب‌های زیادی به مردم و اکوسیستم اقتصادی کشور وارد کند.»
قطع ارتباط با جهان؛ تعلیق توسعه
او معتقد است که تعامل با جهان عنصر کلیدی است که اگر نباشد، توسعه به تعویق می‌افتد و درباره اهمیت این موضوع توضیح می‌دهد: «تعامل با جهان یعنی ردوبدل کردن دانش و اطلاعات، یعنی دسترسی به بازارهای بیش‌تر و یعنی جذب سرمایه‌گذار. به عبارتی، ما نیز مانند سایر کشورها تنها در صورتی توسعه پیدا خواهیم کرد که در تعامل با دنیا قرار بگیریم. در نتیجه تصمیم‌گیری‌هایی که خلاف این باشد، پتانسیل‌های کشور برای ایفای نقش در عرصه داخلی و خارجی را تلف می‌کند.»
او بیان می‌کند که حوزه فناوری اطلاعات در ایران با مشکل جذب سرمایه مواجه است که این مسئله به سودآور بودن سرمایه‌گذاری در سایر صنایع در وضعیت تورمی و عدم تعامل با جهان برمی‌‌گردد؛ سرمایه‌گذار داخلی گرچه می‌داند که حضور در استارتاپ‌ها یعنی پذیرش ریسک اما توقع دارد که در نهایت از سرمایه‌گذاری‌اش به سود برسد و وقتی استارتاپ‌ها با موانعی روبه‌رو می‌شوند که نمی‌توانند خود را توسعه دهند، سرمایه‌گذار نیز لطمه می‌خورد. در نتیجه ترجیح می‌دهد که پول خود را در بازارهای دیگری مانند بورس، بانک، ارز، طلا، ملک و اتومبیل سرمایه‌گذاری کند تا از تورم عقب نماند. سرمایه‌گذارهای خارجی نیز به دلیل تحریم بودن ایران و عدم حضور آن در FATF تمایل زیادی به سرمایه‌گذاری نشان نمی‌دهند و این یعنی از دست دادن امکان‌‌ها. همچنین، تعداد استارتاپ‌های موفق داخل کشور زیاد نیست و استارتاپ‌های بزرگی که تاکنون عملکرد خوبی داشته‌اند، عموماً از حمایت دولت برخوردارند و این برای سرمایه‌گذارها خوشایند نیست.
اهمیت اندیشیدن به پیامدهای تصمیمات‌مان
صادقی تصریح می‌کند که برای بهبود وضعیت فناوری اطلاعات در ایران، منفعت فردی افراد باید در درجه دوم مدنظر قرار بگیرد و افراد و شرکت‌ها به این فکر کنند که چگونه می‌توانند با مشارکت حداکثری به توسعه اکوسیستم‌های وابسته به این حوزه کمک کنند تا رفته‌رفته به سود نیز برسند. فناوری اطلاعات باید نقش تسهیلگری خود را ایفا کند و شرایطی را فراهم کند که کسب‌وکارها با سهولت و تعامل بیش‌تری کارهای خود را انجام دهند. او معتقد است که برای برون‌رفت از وضعیتی که به آن دچاریم و شتاب دادن به توسعه فناوری اطلاعات در ایران، کسانی که تصمیم‌گیرنده هستند باید در پیامدها و تأثیرات تصمیم‌گیری‌‌های خود دقیق شوند و قبل از هر اقدامی به این سؤال مهم پاسخ دهند که این تصمیم می‌تواند چه تأثیری بر اقتصاد، سیاست و اجتماع داشته باشد و در این باره می‌گوید: «با نگاهی به نقشی که تکنولوژی در زندگی انسان امروز دارد، می‌توان دید که چگونه شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به بستری برای شکل‌گیری مشاغل غیررسمی و بازار رقابتی تبدیل شوند و مردم را منتفع کنند. با این وجود، چون این شبکه‌‌ها بستر کنشگری سیاسی نیز هستند، دولت آنها را فیلتر کرده و این تصمیمی واپس‌گرایانه است. در واقع در جهان امروز، تکنولوژی می‌تواند تفاوت‌ها و تغییراتی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایجاد کند که همین مسئله موجب شده تا دولت‌ها به فکر کنترل و نظارت بر آن بیفتند. این کنترل و نظارت وقتی حالت بازدارنده و سلبی داشته باشد و به ناتوانی افراد برای دسترسی آزاد به پلتفرم‌ها منجر شود، به اقتصاد کشور لطمه خواهد زد. در نتیجه قبل از اجرای چنین تصمیم‌هایی باید به پیامدهایی که خواهد داشت، اندیشید.»
لزوم تمرکز بر لحظه اکنون
بنا بر صحبت‌های او، تمرکز ما باید روی لحظه اکنون باشد و خیره ماندن به گذشته تاریخی‌مان اگر ما را از واقعیت فعلی جامعه دور کند، نتیجه‌ای جز عقب‌ماندگی نخواهد داشت. در نتیجه باید واقع‌بین بود و با شناخت نقاط ضعف و قوت خود و اصلاح تصوری که جهان از ما دارد، پا در مسیر توسعه گذاشت و از هر آنچه رنگ‌وبوی غرور و توهم دارد، دوری کرد چون این دو می‌توانند ما را در لبه پرتگاه قرار دهند و به سقوط‌مان منجر شوند. جامعه امروز ما باید با استناد بر واقعیت‌های موجود پا در عرصه عملگرایی بگذارد و با تمرکز بر لحظه اکنون، آینده خود را بسازد. علاوه بر این، در سال‌های گذشته شاهد از دست دادن سرمایه‌های انسانی بودیم که اگر بستر رشد فردی و اجتماعی آنها در کشور فراهم بود، می‌توانستند به جای تمرکز روی توسعه سایر کشورها به توسعه کشور خودمان کمک کنند.
