دوستان! آتش بس

خواندن این مطلب برای بنده تداعی کننده خاطراتی است که در چند سال اخیر در صحنه اجرایی کشور رخ داده است. به یاد دارم که روسای محترم قوای سه گانه انتقادات خود از برخی عملکرد سایر قوا را در رسانه ها مطرح و مخاطب نیز پاسخ خود را در رسانه ها منتشر می نمود. در نتیجه آنچنان شد که فضای اداره کشور تیره و تار جلوه گر شده و خاطره مردم نیز از ترس شدت یافتن دامنه این منازعات جریان تولید و سرمایه گذاری توسعه ای را متوقف و رو به بازارهای جانبی نظیر ارز، سکه و... آوردند. کاهش نرخ ارز در روزهای اخیر خود گواه این مطلب است که نگرانی و یا رفع نگرانی مردم از نحوه اداره کشور تا چه میزان بر همه امور از جمله مسائل اقتصادی و آرامش روانی جامعه تاثیر دارد.
اکنون که کشور پس از حماسه غرور آفرین مردم در آستانه تغییر و تحول در ساختار اجرایی کشور است، شنیدن صدای منازعات مدیران سازمان، بنده را که انتظار دارم همه آحاد صنف در این برهه حساس همچون ید واحده به دنبال احقاق مطالبات به حق صنف در چیدمان کابینه و مناصب کلیدی آن باشند، بسیار نگران می کند که فرصتی ایجاد شده و شاید منازعات سبب شود که نسبت به دوختن آن اقدام شود، یعنی همان خدمت بزرگ ما ایرانیان.
اما اینکه امضای تفاهم نامه مذکور تا چه میزان در راستای اهداف و وظایف سازمان و اساسنامه آن است، نکته ایست که باید در جمع منتخبان صنف که همانا اعضای شورای مرکزی هستند، بررسی و چهارچوب روشنی برای فعالیت های سازمان در ورود به مباحثی که رنگ و بوی اقتصادی دارد را مشخص نماید.
خوشبختانه هم آقای آیت اللهی و هم آقای میرمهدی در این جمع حضور دارند و می توانند از دیدگاه های خود دفاع نمایند. پس کوتاه سخن، اگر آقای میرمهدی و هر یک از دوستان شورای مرکزی و یا حتی بدنه صنف شبهه و شبهاتی نسبت به عملکرد سازمان دارند، بهتر است در فضای آرام و درون صنفی مسائل را مطرح و به جمع بندی واحد برسند.
از آقای آیت اللهی نیز انتظار می رود اگر پاسخی دارند، آن را در اولین جلسه ای که با آقای میرمهدی برگزار می کنند مطرح و از رسانه ای کردن آن شدیداً بپرهیزند که در میان این منازعه آن که ضرر می کند صنف و منافع آن است.

سهیل مظلوم واجاری
نایب رئیس پیشین سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور