امروزه ارایه خدمات جدید روی پلتفرم‌های مخابراتی، یک فضاهای جدید کسب و کار در حوزه مخابرات است.
سیدعلی خدام حسینی-ارایه هرچه بهتر این خدمات، نیازمند ملاحظات قانونی عالمانه‌ای است که با توجه به فضای کسب و کار یک کشور، حد و مرزهای تعامل بین حلقه‌های اکوسیستم را تعیین و فضا را برای ارایه خدماتی مقرون به صرفه برای مردم و سودآور برای ارایه‌دهندگان آماده کند. تغییر ساختار رگولاتوری در کشورها همزمان با ورود خدمات جدید ارزش‌افزوده به منظور انطباق قوانین حوزه ارتباطات با خدمات نوین بازار مخابرات در عین در نظر گرفتن دغدغه‌های حاکمیتی کشورها در حوزه‌های فنی، امنیتی و محتوایی انجام می‌شود. مدل ارایه خدمات ارزش‌افزوده را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد. در دسته اول، ارایه‌دهنده، خدمات خود را با برند اپراتور (مخابراتی یا پخش همگانی) به مردم عرضه می‌کند. در این مدل، اپراتور مسوول محتوای ارایه‌شده از طریق شبکه و دریافت صورت‌حساب از مشترکان و تخصیص درصدی از این درآمد به بازیگر طرف سوم خواهد بود. اما در روش دیگر، ارایه‌دهنده خدمات به عنوان بازیگران طرف سوم به صورت مستقل وارد بازار می‌شود و فقط از پلتفرم مخابراتی استفاده می‌کند. در این صورت، ارایه‌کننده پاسخگوی کیفیت و محتوای خدمت ارایه‌شده خود خواهد بود و پس از دریافت صورت‌حساب (به طور مستقیم یا از طریق پلتفرم اپراتور)، تسهیم درآمد را با اپراتور انجام می‌دهد. انتخاب هر یک از این دو شیوه نیازمند مشخص کردن حقوق و وظایف و همچنین سازوکار تسهیم درآمد بین اپراتور و ارایه‌دهنده خدمات است و در هر دو نوع رگولاتوری می‌تواند نقشی کلیدی ایفا کند. به نظر می‌رسد در گام اول وضع قوانینی شفاف برای ارایه خدمات که در آن علاوه بر متولی، حقوق و وظایف ارایه‌دهندگان خدمت و اپراتورها مشخص شود، می‌تواند گام موثری برای رشد این حوزه در کشور محسوب شود. در این راه استفاده از تجربه‌های کشورهای مختلف جهان در کنار دغدغه‌های بومی کشور می‌تواند در تدوین نظامی جامع برای ارایه این خدمات موثر باشد. به رسمیت شناختن بازیگران طرف سوم برای ورود به بازار خدمات ارزش‌افزوده و تدوین سازوکاری برای اپراتورها جهت در اختیار قرار دادن پلتفرم خود به این بازیگران از یک سو و در نظر گرفتن استانداردهایی هوشمندانه در زمینه‌های فنی، امنیتی و محتوایی برای ورود بازیگران مختلف این حوزه می‌تواند محیطی رقابتی را در این حوزه به وجود آورد.
