آمارهایی برای توسعه اینترنت

آرام حامدی-نتایج طرح آمارگیری از کاربران اینترنت در سال 1389 نشان می‌دهد، از مجموع 3/20 میلیون خانوار کشور، 3/4 میلیون خانوار (4/21درصد)، در محل سکونت به اینترنت دسترسی داشته‌اند. این سهم برای خانوارهای شهری کشور 3/27 درصد و برای خانوار‌های روستایی کشور 9/4 درصد بوده است. آمارهای جدید نشان‌دهنده وضعیت پرمخاطره‌ای است که در مسیر توسعه اینترنت در کشور وجود دارد. در‌حالی‌که مسوولان وزارت ارتباطات هفته‌ای نیست از توسعه پهنای باند سخن می‌گویند آمارهای مرکز آمار نشان می‌دهد که 86 درصد مردم ایران حتی سالی یک‌بار هم به اینترنت وصل نمی‌شوند. این وضعیت در مقایسه با ضریب نفوذ کشورهای همسایه که گاه به بالای 70 درصد می‌رسد، نشان‌دهنده عقب‌ماندگی شدید ایران در حوزه اینترنت است. در عین حال که تضاد آماری از ضریب نفوذ دسترسی به اینترنت در کشور نیز میان اظهارات مسوولان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با مرکز آمار ایران مشهود است.‌به نحوی که مسوولان سازمان فناوری اطلاعات ایران بارها از ضریب نفوذ 43 درصدی اینترنت در کشور خبر داده‌اند که در مقابل مرکز آمار این میزان ضریب نفوذ را تنها 11 درصد می‌داند. البته با توجه به اصول و معیارهای سازمان فناوری اطلاعات ایران تا حدودی اعداد اعلام شده قابل‌قبول است؛ چراکه براساس شاخص تعیین شده در این سازمان، کاربران اینترنت به کسی گفته می‌شود که در روز با هر روشی به اینترنت متصل شود؛ حال این اتصال تنها در یک دقیقه یا یک ساعت یا به صورت دایل آپ، اینترنت پرسرعت یا به صورت جی‌پی‌آراس موبایلی باشد. حال آنکه اتحادیه ارتباطات راه دور سازمان ملل –ITU- در ابتدا حداقل پهنای باند دسترسی به اینترنت را 512 کیلو بایت می‌داند و کاربر اینترنت کسی است که در هفته حداقل یک‌بار و بیش از یک ساعت از اینترنت پرسرعت بهره‌مند باشد. با این حال وقتی مسوولان متولی اینترنت در کشور طی این چند سال عمدتا روی موضوع توسعه اینترنت ملی تمرکز کرده‌اند، موضوعی که با اطلاعات مبهمی که از آن به فضای جامعه مخابره شده و اختلالات اخیر اینترنتی اساسا با استقبال کاربران اینترنتی روبه‌رو نشده است؛ باید توجه داشته باشند که این آمار با توجه به افزایش میزان کسب‌وکار در اینترنت و ارایه خدمات بانکی است؛ چراکه در غیر این صورت شاید آمارها اعداد دیگری را نشان دهد.