یکشنبه, ۰۵ مرداد ۱۴۰۴
۰۹:۴۶
۹
طبقه بندی:
- اخبار سازمان
- اخبار رسانه ها
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران، حمید بهنگار در گفتوگویی تفصیلی با وبسایت دیجیاتو، با اشاره به لزوم ورود فناوری به قلب بحران آب کشور، عنوان کرده است که باید از «دروازه فناوری» عبور کنیم؛ چرا که راهکارهای سنتی ما را به این بنبست رساندهاند.
او بحران کنونی را نتیجهی سالها مدیریت بخشی و بیتوجهی به آمایش سرزمین دانسته و تأکید کرده: «اگر فناوری و شرکتهای دانشبنیان وارد میدان شوند، میتوان در یک تا یکونیم سال، مسیر مدیریت مصرف را اصلاح و ظرفیتهای اقتصادی قابلتوجهی خلق کرد. برآوردها نشان میدهد تنها در سال اول، استفاده از فناوری میتواند ۳.۵ میلیارد دلار ارزش افزوده ایجاد کند».
بهنگار با اشاره به اینکه بیش از ۶۰ درصد آب کشور در صنعت و کشاورزی مصرف میشود، افزود: «در روشهای سنتی، ناترازی میان منابع و مصرف به حدود ۱۵ درصد میرسد. اگر فقط همین مقدار بهینه شود، میتوان از ورشکستگی آبی کشاورزی سنتی جلوگیری کرد.» به گفته او، راهحلهایی مانند پایش هوشمند، آبیاری دقیق و تصفیه دیجیتالی منابع میتواند مصرف را در برخی محصولات تا ۷۰ درصد کاهش دهد.
او تأکید دارد که برنامهریزی مناسبی حتی برای بهینهسازی این ۱۵ درصد هم انجام نشده است. دلیل آنرا تمرکز سیاستها بر امنیت غذایی بهجای توسعه بهرهورانه میداند: «ما آب را یارانهای کردیم، آبخیزداری را صرفاً برای پیشگیری از سیلاب طراحی کردیم، نه برای نفوذ آب به خاک».
رئیس کارگروه تحول دیجیتال نصر تهران با انتقاد از رویکرد اجرایی دولت، گفت: «بهجای آنکه دولت نقش تنظیمگر داشته باشد، درگیر اجرا شده و مسیر را برای بخش خصوصی مسدود کرده است.» او خواستار ایجاد نهادی فرادولتی مانند قرارگاه آب با رویکرد توسعهای شد تا دولت، بخش خصوصی، نهادهای قضایی و دانشگاهها بهطور مشترک پای کار بیایند.
در بخش دیگری از گفتوگو، بهنگار بر نقش کلیدی اینترنت پایدار در مدیریت هوشمند منابع تأکید کرد: «وقتی اینترنت قطع یا محدود میشود، فناوری از نگاه کشاورز و دامدار، از یک فرصت به یک تهدید تبدیل میشود. دولت باید زیرساختهای ارتباطی را تثبیت کند».
او همچنین به نبود دادههای شفاف بهعنوان مانعی جدی برای توسعه اشاره کرد: «اگر دادهها باز و در دسترس نباشند، شرکتهای دانشبنیان نمیتوانند مدلی مؤثر برای مدیریت منابع ارائه دهند».
در پایان، او یادآور شد که امروز زمان آن است که از «سوراخ سوزن» سیاستگذاری سنتی عبور کرده و از «دروازه فناوری» وارد آیندهای پایدار شویم: «بحران آب، در عین واقعی بودن، میتواند به فرصتی برای صادرات خدمات مهندسی و خلق ظرفیتهای جدید اقتصادی تبدیل شود».