سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۴۰۴
۱۴:۱۹
۱۶
طبقه بندی:
اخبار سازمان
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، در روزهایی که فناوری به بستر اصلی حیات روزمره تبدیل شده، کمتر کسی تصور می‌کند که سرویس‌های پایه‌ای مانند مکان‌یابی جهانی (GPS) بتواند دچار اختلالاتی شود که آثار آن از خیابان تا اتاق جلسات هیئت‌مدیره، از خانه تا سکوهای نفتی، و از ذهن کودکان تا تراز مالی کسب‌وکارها گسترده باشد. اما واقعیت آن است که در هفته‌های اخیر، سامانه مکان‌یابی در بسیاری از نقاط ایران با اختلال مواجه شده و این وضعیت، آرام اما پرهزینه، بر سلامت روانی، بهره‌وری اقتصادی و حس اعتماد عمومی سایه انداخته است.
محمدرضا مهرآزما، عضو هیئت‌مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران با بیان این مقدمه، هشدار می‌دهد: «دیگر نمی‌توان سامانه مکان‌یابی را تنها یک ابزار مسیریابی دانست؛ این فناوری امروز به شریان پنهان زندگی دیجیتال ما تبدیل شده است».
به گفته او، قطع یا اختلال در سامانه مکان‌یابی می‌تواند به‌طور غیرمستقیم عملکرد برخی سرویس‌های اینترنت ثابت و همراه را نیز تحت‌تأثیر قرار دهد.
مهرآزما می‌گوید: «برخی تجهیزات زیرساختی برای تنظیم زمان خود به این سیگنال وابسته‌اند، والدین برای نظارت بر تردد فرزندان و اطمینان از امنیت آن‌ها از اپلیکیشن‌های ردیاب لحظه‌ای استفاده می‌کنند؛ خانواده‌ها برای مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر به دستبندها و گجت‌های موقعیت‌یاب تکیه دارند؛ رانندگان تاکسی‌های اینترنتی و خدمات پیک برای یافتن بهترین مسیر و کاهش زمان سفر، وابسته به نقشه‌های مبتنی بر سامانه مکان‌یابی هستند؛ شرکت‌های حمل‌ونقل و ناوبری دریایی، ایمنی ناوگان خود را به صحت سیگنال‌های ماهواره‌ای می‌سپارند؛ سازمان‌های امداد و نجات در عملیات‌های حساس برای تعیین موقعیت مصدومان یا نیروهای خود به دقت جغرافیایی سامانه مکان‌یابی اتکا دارند؛ کوهنوردان، طبیعت‌گردان و گردشگران در دل طبیعت با اپلیکیشن‌های ناوبری، ایمنی مسیر خود را حفظ می‌کنند؛ کسب‌وکارهای لجستیکی و زنجیره تأمین از این فناوری برای ردیابی لحظه‌ای بار و مدیریت ناوگان بهره می‌برند؛ و حتی در حوزه کشاورزی، پهپادها و ماشین‌آلات هوشمند برای حرکت دقیق و هدفمند در زمین‌ها به موقعیت‌یابی وابسته‌اند.»
او تأکید می‌کند: «اختلال در چنین سیستمی نه‌تنها یک چالش فناورانه، بلکه مداخله‌ای مستقیم در نظم روانی جامعه، کارایی خدمات شهری، و اعتماد زیرساختی به اقتصاد دیجیتال است».
فقدان دسترسی دقیق به موقعیت جغرافیایی، به گفته مهرآزما، برای بسیاری از افراد – چه راننده تاکسی اینترنتی باشد و چه پدر نگران یک نوجوان – با اضطراب، سردرگمی و ناتوانی در تصمیم‌گیری صحیح همراه است.
او معتقد است: «همین موضوع در مقیاس سازمانی منجر به تأخیر در فرایندهای کلیدی، بروز خطا در عملیات لجستیک، و کاهش رضایتمندی مشتریان می‌شود. همچنین در حوزه‌هایی مانند امداد و نجات، خدمات شهری یا مدیریت بحران، ریسک ناتوانی در تشخیص سریع موقعیت می‌تواند مرز باریکی میان نجات و فاجعه باشد».
مهرآزما با هشدار به نهادهای تصمیم‌گیر می‌گوید: «این وضعیت هشداری است برای نهادهای سیاست‌گذار که نگاه راهبردی‌تری به حکمرانی زیرساخت‌های فناورانه داشته باشند. سامانه مکان‌یابی صرفاً یک سرویس فنی نیست؛ این فناوری بخشی از زیست‌جهان دیجیتال ما است. مراقبت از آن، حفظ پایداری آن و جبران به‌موقع اختلالات، نه‌تنها یک مسئولیت فنی بلکه یک ضرورت اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی است».
او در پایان تأکید می‌کند: «در زمانه‌ای که اطمینان به فناوری یکی از ستون‌های اصلی اعتماد عمومی است، اختلال‌هایی از این‌دست، اگر به‌درستی مدیریت نشوند، می‌توانند تبعاتی به‌مراتب فراتر از دامنه فنی ایجاد کنند. اکنون زمان آن است که حاکمیت و صنعت، در کنار هم برای طراحی آینده‌ای مقاوم‌تر در برابر چنین اختلالاتی، وارد عمل شوند».
