02/09/1403  
 
سه شنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۱ ۱۲:۲۰ ۱۱۲
طبقه بندی:
  • اخبار سازمان
  • فضای کسب و کار
چچ
ضرورت توسعه بازار رایانه

ضرورت توسعه بازار رایانه

به منظور تعیین الویت‌های ضرورت واردات و تخصیص ارز، وزارت بازرگانی کالاهای مختلف را در ده گروه تقسیم‌بندی کرده است که گروه نخست، کالاهای بسیار ضروری چون قوت لایموت یا دارو و کود و نهاده‌های دامی‌و کشاورزی و گروه دهم، شامل کالاهای غیر ضروری و لوکس است.

شاهرخ انوشیروانی- کامپیوتر در گروه کالایی هفت قرار دارد که نزدیک به غیرضروری‌ترین کالاهاست و به مفهوم محرومیت مطلق حوزه رایانه از دریافت ارز مرجع است. این مرتبه نازل الویت‌بندی، بیش از آنکه با ارزش ذاتی رایانه مرتبط باشد، به نحوه استفاده تجملاتی و غیر کاربردی از این ابزار مدرن مربوط است.
در حالی که کامپیوتر باید اساس و پایه ایجاد، توسعه، اصلاح و بهبود صنعت، معدن، تجارت، آموزش، تحقیقات، کشاورزی، بانکداری، ارتباطات و صدها زمینه علمی، فنی و کاربردی دیگر تلقی شود متاسفانه در اثر نبود بهره‌وری صحیح، بسیاری از موارد استفاده از آن، کاملا  ناشناخته مانده است.  
اصولا  ارزش و قدر و منزلت هر کالایی، متناسب با کاربرد و کاربری آن است، به عنوان مثال یک چاقوی برنده و تیز، در دست جراح، وسیله‌ای ارزشمند برای نجات جان بیمار است. همین ابزار، در دست فرد بزهکار، برای ایجاد رعب و وحشت و حتی قتل نفس است و برای یک قصاب یا خانم خانه دار، موارد استعمال و ارزش خاص خود را دارد.
سازمان نظام صنفی به عنوان متولی و مدعی راهبری صنف رایانه کشور، مسوول کشف و معرفی جدیدترین، بدیع‌ترین و با ارزش‌ترین کاربردهای رایانه به عنوان یک ابزار ضروری کاربردی غیرلوکس است.
این کار، دو مزیت دارد. نخست، افزایش کاربرد کامپیوتر در تمامی ‌زمینه‌ها که اسباب توسعه بازار و افزایش حجم فروش و سوددهی شرکت‌های فعال در این حوزه اعم از نرم‌افزار، سخت‌افزار، اینترنت، شبکه و غیره می‌شود. دوم، کامپیوتر به عنوان یک کالای ضروری و ارزشمند، از ملزومات اساسی برای توسعه و پیشرفت کشور شناخته خواهد شد که جایگاه و رتبه‌ای نزدیک‌تر به کالاهای ضروری‌تر را، کسب خواهد کرد.
به عنوان مثال، چندی قبل، با اجرایی شدن طرح هدفمندی یارانه‌ها همراه با افزایش قیمت و سهمیه‌بندی شدن حامل‌های انرژی، استفاده از کارت‌های هوشمند سوخت در یک شبکه گسترده ملی، جانشین روش منسوخ و بدوی کوپن‌های کاغذی اولیه شد. بدیهی است که بدون استفاده از شبکه رایانه، تحقق این امر در چنین سطحی از امنیت، وسعت، دقت، سهولت و سلامت، محال بود.
اسباب تاسف است که در اجرایی شدن این طرح و طرح‌های مشابه، سازمان نظام صنفی به عنوان تشکل مدعی بخش خصوصی حوزه فاوا، نقش قابل توجهی، حتی از نوع تبلیغی و ارشادی نداشته است و تنها، اطلاع و ابتکار عمل کارشناسان دستگاه‌های ذی‌ربط دولتی، موجب تعریف و اجرای این پروژه‌های مهم  کشوری شده است.
به دنبال اجرای این پروژه و همزمان با اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها و همچنین طرح ملی هوشمندسازی مدارس و سایر طرح‌ها، جای ده‌ها پروژه مرتبط دیگر برای صرفه‌جویی و کاهش مصرف سوخت و انرژی، توسعه آموزش هوشمند و سراسری و سایر طرح‌های بزرگ خالی است که سازمان نظام صنفی می‌توانست با فرهنگ‌سازی و تشویق دستگاه‌ها و ادارات دولتی و غیردولتی، ضمن ایفای یک وظیفه ملی، بازار بزرگی برای فعالیت مجموعه شرکت‌های عضو سازمان، ایجاد کند.
امید است با درک ضرورت توسعه بازار، شاهد آغاز فعالیت جدی تشکل‌های بخش خصوصی در این حوزه باشیم.
منبع:
آدرس کوتاه شده: