جاده‌های خاکی موازی

شبنم کهن چی- شکی نیست در دنیای امروز که بخش بزرگ و مهمی از زندگی افراد حقیقی و حقوقی در دنیای مجازی می‌گذرد و اطلاعات محرمانه و مهمی آنجا رد و بدل می‌شود، ما نیازمند سیستم امنیتی و دفاعی قوی هستیم. اشتیاق و زحمات مسوولان در به کار گرفتن سیستم امنیتی البته که قابل قدردانی است؛ آپا، ماهر، SOC که یکی دو روز دیگر رسما افتتاح می‌شود و حالا شبکه دفاعی که در دستور کار شبکه ICT دانشگاه امیرکبیر قرار گرفته است. این موضوع تازه‌ای نیست که ما عادت کرده‌ایم جاده‌های موازی کنار هم بکشیم و راه بیفتیم. تجربه ثابت کرده که ما اغلب اوقات زیرمجموعه‌ها را به عنوان یک مجموعه مستقل می‌بینیم و برای تشکیل و راه‌اندازی این مجموعه‌های به ظاهر مستقل سرمایه‌های چند صدمیلیونی صرف می‌کنیم و ساعت‌ها کار نیروی انسانی به کار می‌گیریم.
به جای تعریف پروژه‌های جدید منطقی‌تر و مدبرانه‌تر این است که یک طرح کلی و قوی تعریف و اجرا شود که می‌تواند دارای زیرمجموعه‌های مرتبط باشد. شکی نیست که کار متمرکز در کنار سرمایه مناسب و برنامه‌ریزی دقیق، نتیجه بهتری به دست خواهد داد تا پراکنده کاری و صرف هزینه‌های سنگین و موازی کاری.
از آنجا که امروز مقوله امنیت، مقوله مهمی است که نه تنها آرامش و آسایش کاربران اینترنت، بلکه آینده شرکت‌ها و در سطح بالاتر، آینده کشور در دنیای مجازی به آن وابسته است، لازم است مدیران دلسوز فکر جدی‌تری برای تشکیل یک دیوار دفاعی محکم دور اطلاعات مهم در فضای مجازی بکنند.