ضرورت بازتعریف نقش وزارت ارتباطات

آنچه در این میان مهم است این است که با توجه به هم‌پوشانی در وظایف و عدم تعریف دقیق مرزها ایجاد شورای‌عالی فضای مجازی بسیاری از نهادهای موازی در قالب شوراهای عالی، ستادها، کمیته‌ها و کارگروه‌ها را که در این 10، 20ساله اخیر عموما با هدف سیاستگذاری یا هماهنگی‌های فراسازمانی و فرابخشی در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات (و به‌ویژه فناوری اطلاعات) ایجاد شده‌اند و حتی بخشی از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را، دچار نوعی بحران هویت خواهد کرد. به‌ویژه آنکه این شورا یک ویژگی مهم هم دارد که برخی از شوراهای عالی هم‌رده آن در حوزه‌های دیگر-مثل شورای‌عالی انقلاب فرهنگی- فاقد آنند و آن لزوم ایجاد مرکزی در زیرمجموعه آن به نام «مرکز ملی فضای مجازی» است که ماهیت تولی‌گری شورا را تقویت می‌کند. از همین روست که می‌توان گفت نه تنها تشکیل شورای‌عالی فضای مجازی به‌عنوان یک نهاد عالی و فرابخشی سیاستگذار، شأن سیاست‌گذارانه وزارت ارتباطات را به چالش می‌کشد بلکه ایجاد «مرکز ملی فضای مجازی» نیز جایگاه تولی‌گری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و فلسفه وجودی آن را به شدت متزلزل خواهد کرد. متاسفانه شواهد حاکی از آن است که وزارت ارتباطات نه پس از جدا شدن شرکت مخابرات آنچنان که باید ساختار و نگاه خود را بازتعریف کرد و نه با آمدن مرکز ملی فضای مجازی نشانه‌ای از عزم به تغییر در آن دیده می‌شود. اما در کنار این نگاه توجه به نام‌گذاری امسال که به یک معنا علی‌القاعده قرار است اولویت امسال دستگاه‌های کشور باشد هم قابل توجه است. نه آنکه انتظار داشته باشیم طی یک سال و تنها به بهانه نام‌گذاری سال، مشکلات تولید و توان داخل در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات حل شود و معجزه‌ای رخ دهد، اما دست‌کم می‌توان گفت که «حمایت از تولید و سرمایه و کار ایرانی» هم در کنار دیگر عوامل ضرورت بازتعریف و بلکه تعریف ساختار و ماموریت‌های وزارت ارتباطات را دوچندان می‌کند.
*محمد کشوری-گروه تحلیلی طیف