لزوم حمایت از کنسرسیوم‌های صادراتی

حمایت دولت‌ها از کنسرسیوم‌های صادراتی شامل دو گروه حمایت مالی و حمایت فنی و تکنولوژی است. بررسی‌های سازمان توسعه صنعتی ملل متحده (یونیدو) حاکی از آن است که حمایت‌های مالی بیشتر به منظور شناسایی بازار (برگزاری نمایشگاه‌ها و غیره) و بازاریابی، توسعه و برندسازی محصولات صورت می‌پذیرد. حمایت فنی نیز برای انواع مختلفی از خدمات مشورتی (شامل بازاریابی، ایجاد وب‌سایت، کنترل کیفیت و غیره)، آموزش و حمایت‌های زیربنایی (شامل فضا و تجهیزات اداری) که توسط آژانس‌ها با انجمن‌های بخش دولتی به طور مستقیم و یا از طریق قرارداد با متخصصان بخش خصوصی، به کار می‌رود. حمایت‌های فنی طیف گسترده‌ای از نیاز کنسرسیوم‌ها را پوشش می‌دهد.
کشورهای مختلف برای کنسرسیوم‌های صادراتی مشوق‌های مالی مختلفی را به اجرا می‌گذارند، به عنوان مثال در کشور هند کاهش عوارض واردات و صادارت و استرداد آنها، در ایتالیا کاهش و معافیت مالیاتی، در پرو ایجاد اعتبار مالیاتی و بازپرداخت عوارض صادراتی. در اسپانیا رفتار مالی خاص در مورد انجمن‌های اقتصادی انتفاعی، در ترکیه بازپرداخت مالیات بر ارزش افزوده و در اروگوئه مشوق‌های مالیاتی برای صادرات از جمله اقدامات مالی است که به منظور تشویق کنسرسیوم‌ها صورت می‌پذیرد.
در هر حال کنسرسیوم‌های صادراتی یکی از انواع شکل‌یافته توسعه فرآیندهای کسب‌وکار است که در کشور ایران نیز با همکاری یونیدو، سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی از سال‌های قبل آغاز شده است. با توجه به نقشی که این کنسرسیوم‌ها در گسترش فضای کسب‌وکار و توسعه صاردات دارندملزم به اقدامات پیگیرانه و دامنه‌دار هدفمندی در این خصوص با حمایت‌های مناسب بخش دولتی با توجه به الگوهای موجود در دنیا و پیشگامی بخش خصوصی صورت است.
*حسین ثاقب- عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی