پنجشنبه, ۱۵ تیر ۱۴۰۲
۲۱:۲۳
۱۶۲
طبقه بندی:
- اخبار سازمان
- روز فناوری اطلاعات
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانهای استان تهران، در این یادداشت آمده است: «روز ملی فناوری اطلاعات بهانهای شد، به بحث مطالبات و چالشهای صنعت آیتی در شهرستانها بپردازیم. ساختار مطالبات آیتی در شهرستانها با تهران از چند منظر متفاوت است. در حقیقت ساختارها گسترشیافته یا پیشرفته نیستند و عملاً این ساختارها ابتداییاند و نیاز به حمایت دارند همانطور که در تهران این بسترها تشکیلشده لازم است که در شهرستانها هم این بسترها را داشته باشیم.
یکی از راههایی پیگیری مطالبات استفاده از مسیرهای قانونی است که وجود دارد برای مثال ارتباطات در حوزه قانونگذاری با قانونگذاران ازآنجهت اهمیت دارد که هر چه دسترسی به قانونگذار بیشتر باشد امکان ارتباط مؤثرتر و بهتبع حل مسئله سریعتر اتفاق میافتد.
یکی از این چارچوبها ارتباط با افراد قانونگذار مانند نمایندگان مجلس یا نمایندگان شورای شهر است که بهنوعی مسیر را تسهیل میکنند. این موضوع در شهرستانها تاکنون بهاندازه کافی قدرت نگرفته و چنین ساختاری که بتوان با قانونگذار ارتباط برقرار کرد شکل نگرفته است درصورتیکه این موضوع در پایتخت از طریق شورا صنفی آیتی میسر است.
از سوی دیگر بسترهای اصلی در حوزه نرمافزار و کامپیوتر در تهران مستقر هستند و با توجه به ارتباطی که شرکتهای بزرگ در تهران با وزارتخانهها دارند نیازهای صنعت سریعتر به آنها منتقل میشود این ارتباطات به این شکل در شهرستان وجود ندارد به عبارتی بهنوعی که در تهران ارتباطات روغنکاری شده در شهرستانها این اتفاق نیفتاده است حتی نمایندگان ما در شهرستانها اکثر اوقات کار با شرکتهای تهرانی را به شرکتهای شهرشان ترجیح میدهند. همچنین این امکان که شرکتهای کوچکتر به شرکتهای بزرگتر مستقر درون استان تکیه کنند و از امکانات آنها بهرهمند شوند وجود ندارد چراکه شرکتهای بزرگ در سطح استان مثل پالایشگاه پتروشیمی و شهرداری کمتر از نیروهای استانی استفاده میکنند.
موضوع دیگر بحث تسهیلات و نیازهای اصناف صنعت آی تی است برای مثال اغلب تسهیلاتی که تعریفشدهاند ازجمله استفاده از منازل شخصی برای شرکتها یا بحث مالیات شرکتهای دانشبنیان و موضوعات بیمهای که وجود دارد عملاً در شهرستان تعریف نشدهاند و فردی که بتواند این دست از مشکلات را حل کند وجود ندارد یا حتی در مورد تسهیلات حوزه وام که برای کمک به شرکتهای دانشبنیان در نظر گرفتهشده به علت دوری از مرکز و عدم امکان جلسات با کارشناسانی که تعیینکننده اعطای این وام هستند بهسختی وجود دارد.
از طرفی ارتباطات درون صنفی در شهرستانها بهخوبی شکل نگرفته درنتیجه چند شرکت قدیمی، تصمیمگیر هستند و شرکتهای جوانتر نتوانستهاند با سایر شرکتها ارتباط بگیرند حتی با صنفی که در آن قرار دارند. عدم ارتباطات و جلسات مستمر در بین افرادی که در صنف هستند باعث عدم حل مشکلات و بیبهرگی از حمایتهای صنف شده همچنین موجب بیاطلاعی افراد و شرکتها از دایره خدمات شرکتهای مستقر در شهرستانها شده است».