چهارشنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۹۲
۱۴:۲۰
۶۳
محمد اسمی در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: مفهوم کم‌فروشی اینترنتی حاصل ارزیابی نادرست مصرف‌کنندگان از کیفیت و میزان سرویس اینترنتی خود بدون در نظر گرفتن ضریب اشتراک است.
وی ادامه داد: مشتریان باید در نظر بگیرند که امکان ارائه‌ی LNG پهنای باند که حداقل 300 هزار تومان برای شرکت هزینه داشته است، با ضریب اشتراک یک به یک و قیمت 50 هزار تومان مقدور نیست.
اسمی به گسترش فروشی حجمی در بسته‌های فروشی شرکت‌های ISP و PAP اشاره کرد و گفت: اگر ضریب اشتراک بالا مشکل کم‌فروشی را پدید آورده باشد، با استفاده از این روش فروشی، مشکل حل می‌شود چون کاربر حجمی که خریداری کرده مصرف می‌کند.
وی ادامه داد: در فروش حجمی، مصرف بیشتر کاربران برای شرکت سود بیشتری به ارمغان می‌آورد بنابراین کم‌فروشی در آن معقول نیست.
اسمی در رابطه با دقت در میزان فروش حجم پهنای باند گفت: شرکت‌های ارائه‌دهنده از نرم‌افزار‌های استاندارد دقیق Acounting استفاده می‌کنند و در عمل کم‌فروشی درحجم به لحاظ فنی احتمال بسیار کمی دارد.
وی به نوع سرویس‌های ارائه‌شده کاربران اشاره کرد و افزود: تعداد کاربرانی که حجم ماهانه نامحدود خریداری می‌کنند و با ضریب اشتراک مشخص مصرف می‌کنند، بسیار کم شده است بنابراین اگر نقضی در این نوع سرویس باشد کم است و باید موردی بررسی شود.
عضو کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌یی کشور اظهار کرد: اثبات تخلف شرکت‌های ارائه‌دهنده کار دشوار و علمی است ولی کاربران می‌توانند به سازمان تنظیم مقررات رادیویی شکایت کنند.
اسمی در پایان گفت: شرکت‌های اینترنت به دلیل رقابتی که در این بازار برای بخش خصوصی وجود دارد، سعی بر ارتقای کیفیت خود دارند که با کم‌فروشی مغایرت دارد.
