مصلحت دوازده روزه
قصد نداشتم طولانی بنویسم. شاید هم اصلا نمیخواستم بنویسم و سکوت بشکنم ولی گاهی انسان شرمنده میشود؛ در برابر نفس خودش شرمگین میشود که چرا به خویشتن ظلم کرده و در پس منافع جمعی و صنفیاش هر آنچه بهتان و یاوه است را یکجا پذیرفته است.